ÇİNİLİ CAMİ SIBYAN MEKTEBİ



Mektep, Çinili Hamam Sokağı ile Çavuşdere Caddesi'nin birleştiği yerde ve sokağın sağ köşesindedir.


ÇİNİLİ CAMİ SIBYAN MEKTEBİ

Mektep, Çinili Hamam Sokağı ile ÇavuÅŸdere Caddesi'nin birleÅŸtiÄŸi yerde ve sokağın saÄŸ köÅŸesindedir. SaÄŸ tarafında Çinili Cami, ön tarafında ve biraz ileride Ümmi Ahmet Efendi Tekkesi ve Çinili Hamam, arka tarafında ise Kösem Sultan ÇeÅŸmesi ve yolun karşısında da Afganlılar Tekkesi bulunmaktadır. Kare plânlı bu fevkânî mektebin iki avlu kapısı vardır. Biri çeÅŸmenin saÄŸ tarafında, diÄŸeri ise, Çinili Hamam Sokağı üzerindedir. Her ikiside avlu duvarları gibi, kesme taÅŸtan yapılmış olup, kemerlidir. Mektebin, çeÅŸme tarafındaki cephesi önünde, etrafı çok alçak kesme taÅŸ duvar ile çevrili bir bahçesi vardı. Burada bulunan kitâbesiz kuyu bileziÄŸi, sonradan cami kapısının sol tarafına kaldırılmıştır. AÄŸaçların gölgelediÄŸi bu ÅŸirin ve mistik bahçe, namaza gelen kimselerin oturduÄŸu, dinlendiÄŸi bir yerdi. Mektebe, uzun taÅŸ bir merdivenle çıkılır. Merdivenin sol tarafı kesme taÅŸ korkuluktur. Kapıları üzerinde kitâbe yoktur. Mektep kapısının sol tarafında bir, diÄŸer cephelerde ise, ikiÅŸer penceresi vardır. Bu pencerelerin üzerinde birer adet, kemerli alçı pencere bulunmaktadır. Kesme taÅŸtan yapılmış olan mektebin dört duvarı üzerine bir kubbe oturtulmuÅŸtur. Kubbenin kilit yerine mermer bir alem yerleÅŸtirilmiÅŸtir. Ä°çinde bir ocak yeri ve dolaplar vardır. Ocağın zarif ve klâsik tarzdaki bacası kubbenin yan tarafında görülmektedir. 1964 tarihinde restore edilmiÅŸ ve Çinili Çocuk Kütüphanesi adı altında hizmete açılmıştır. Mektebin arkasındaki çeÅŸmenin kitâbesi 1052 (1642) tarihlidir. Oysa Çinili Cami 1050 (1640)'ta yapılmıştır. Bu, sokaÄŸa açılan avlu kapısı üzerindeki kitâbeden anlaşılmaktadır. Ä°htimal mektep, çeÅŸme ile beraber 1052 yılında yapılmıştır. Çünkü, aynı avlu duvarının çevrelediÄŸi yerdedir ve mektebin altı çeÅŸmenin haznesidir. Mektep, haznenin tonozu üzerine oturtulmuÅŸtur. Mektebe çıkılan taÅŸ merdivenin sol tarafındaki hazne penceresi sonradan kapı haline getirilmiÅŸtir. Bugün odunluk olarak kullanılmaktadır.