Kazım Karabekir Sokak



Sokak adını Şark Cephesi komutanı, Milli Mücadele Kahramanı ve Siyaset Adamı Kazım Karabekir Paşa’dan almaktadır. 1882 yılında İstanbul Kocamustafapaşa’da doğmuştur.


Kazım Karabekir Sokak

Kazım Karabekir Sokak

Sokak adını Åžark Cephesi komutanı, Milli Mücadele Kahramanı ve Siyaset Adamı Kazım Karabekir PaÅŸa’dan almaktadır. 1882 yılında Ä°stanbul KocamustafapaÅŸa’da doÄŸmuÅŸtur. Ailesi Karaman’ın Gafariyat (ÅŸimdiki ismi ile Kazım Karabekir ilçesi) kasabasındandır. Okul hayatına babasının görevi sırasında doÄŸu illerinde mahalle mekteplerinde baÅŸlamıştır. Daha sonra Fatih Askeri RüÅŸdiyesi’nden ve Kuleli Askeri Ä°dadîsi’nden mezun olmuÅŸtur. 1900 yılında Pangaltı Harbiye Mektebi’ne girmiÅŸtir. Erkan-ı Harbiye Mektebi’ne ( Harb Akademisi’ne ) devam eden Karabekir, 1905 yılında bu okuldan da birincilikle mezun  olmuÅŸtur ve “Altın Maarif Madalyası” ile ödüllendirilmiÅŸtir. 1907 yılında Ä°stanbul Harbiye Mektebi tabiye muallim muavinliÄŸine tayin edilmiÅŸtir. Manastır ve Ä°stanbul’da Ä°ttihad ve Terrakki Cemiyetlerinin ilk merkezlerinin kuruluÅŸunda bulunmuÅŸtur. 31 Mart olayı üzerine Hareket Ordusu ile Ä°stanbul hareketine katılmış, Yıldız’ın iÅŸgalinde bulunmuÅŸtur. 1910 Arnavutluk isyanının bastırılmasından sonra kolordunun hareket ÅŸubesi ÅŸefi ve kısmen de erkanı harp reis vekili olarak bulunmuÅŸtur. 1912’de binbaşılığa terfi etmiÅŸtir. Kâzım Karabekir, Balkan Savaşı sırasında açlık ve cephanesizlikten dolayı 22 Nisan 1913 günü esir düÅŸerek Sofya’ya gönderildi. 21 Temmuz 1913’te Edirne’yi geri alışımızdan sonra Bulgaristan ile imzalanan Ä°stanbul AntlaÅŸması’yla Sofya’daki esaretten kurtulup Ä°stanbul’a gelmiÅŸtir. 1914’te baÅŸlayan 1. Dünya Savaşı’na kaymakam rütbesiyle iÅŸtirak eden Karabekir, Çanakkale muharebesinde Fransızlara karşı Kerevizdere’de kazandığı baÅŸarı üzerine Miralaylığa (Albaylığa) terfi etmiÅŸtir. I.Kafkas Kolordu Kumandanı olan Kâzım Karabekir elindeki az askere ve silaha raÄŸmen 18 Åžubat 1918’de Erzincan’ı, 12 Mart 1918’de Erzurum’u ve daha sonra da Sarıkamış ve Kars’ı Ermenilerden tamamen temizlemiÅŸtir. Bu baÅŸarılarla da yetinmeyen Karabekir PaÅŸa, 15 Mayıs 1918’de Gümrü ÅŸehrini iÅŸgal edip, Ermeni çete ve askerlerini çatışmalarda yenerek barışa zorlamış, sonucunda da Batum AntlaÅŸmasını imzalatmıştır. Karabekir, Ä°stanbul’da görev alarak pasif hale gelmenin, vatanın karşılaÅŸtığı felakete seyirci kalmak demek olduÄŸunu ve genç komutanların Anadolu’ya ordularının başına gönderilmesi zaruretini ve kendisinin de doÄŸuya tayin olunmasını, ilgililere telkin ve teklif etmiÅŸtir. Bu arada, Milli Mücadeleye giriÅŸmek isteyen Mustafa Kemal PaÅŸa ile ÅžiÅŸli’deki evinde yaptıkları görüÅŸmeler, büyük tarihi deÄŸer taşımaktadır. 12 Nisan 1919 yılında Gülcemal adlı yolcu vapuruyla Trabzon’a doÄŸru yola çıkmıştır. 19 Nisan’da buraya varınca Muhafaza – i Hukuk Heyeti üyeleriyle görüÅŸmüÅŸ ve onların kendisine baÄŸlanmalarını saÄŸlamıştır. Erzurum’da DoÄŸu illeri temsilcilerinden oluÅŸan büyük bir kongre toplama hazırlıklarına giriÅŸmiÅŸ, Ä°zmir’in iÅŸgali ile beraber kongre önerisi kabul edilmiÅŸ ve 30 Mayıs 1919’da her tarafa davetiyeler yazılmıştır. Milli Mücadele boyunca Edirne Milletvekili ve DoÄŸu Cephesi Komutanı olarak görev yapmıştır. Kâzım Karabekir PaÅŸa, ertesi yıl 22 Haziran 1926’da Ä°zmir suikastında rolü olduÄŸu ileri sürülerek Ankara’da tutuklanıp Ä°zmir’e götürülmüÅŸtür. Suikastı araÅŸtırmak amacıyla kurulan Ä°stiklâl Mahkemesi’nde idamla yargılanmıştır. Fakat 23 Temmuz’da söz konusu olayla bir ilgisi olmadığı anlaşılarak, mahkeme üyelerinin oy birliÄŸi ile beraat etmiÅŸtir. 1927’de emekli edilen Kazım Karabekir 1938 yılına kadar Erenköy’deki bugün müze olan köÅŸkünde tarassut altında yaÅŸamak zorunda bırakılmıştır. Yakın tarihimize ışık tutan eserlerini bu dönemde kaleme almıştır. Aydın eÅŸrafı Cemal Bey’in kızı Ä°clal Hanım’la 1924 yılında evlenmiÅŸtir. Bu evliliÄŸinden 1927 yılında ikiz kızları Hayat ve Emel, 1941 yılında da 3. Kızı Timsal dünyaya gelmiÅŸtir. 1938 yılı sonunda Ä°stanbul MilletvekilliÄŸine seçilmiÅŸ 6.,7. ve 8. dönemlerde Ä°stanbul MilletvekilliÄŸi yapmıştır. 5 AÄŸustos 1946 tarihinde TBMM BaÅŸkanlığına seçilmiÅŸ 26 Ocak 1948’de bu görevdeyken vefat etmiÅŸtir.